Truus en Frits verhuisden vierentwintig jaar geleden naar hun verbouwde boerderij in Maasdam, een klein dorp in de Hoeksche Waard. Met name Truus wilde heel graag buiten wonen en samen vonden zij het mooiste plekje aan een meer met de naam Binnenmaas.
Niet alleen verliefd op het huis maar ook op de mogelijkheden die de tuin bood om er een waar paradijs te maken ging Truus aan de slag. Tuinieren is haar lust en haar leven en bijna niets maakt haar gelukkiger dan wanneer zij met haar handen in de grond zit. De eerste drie jaar bestonden dan ook alleen maar uit het graven in de grond. Wortel voor wortel heeft zij de hele tuin met de hand van zevenblad ontdaan, die tot aan de knieën stond.
Hoewel Truus de regie nam over het zevenblad en dit verwijderde liet zij juist alle bomen staan. Haar tuinplan werd om de bomen ontwikkeld en door de wortels van de bomen werd zij soms genoodzaakt bakken te maken waarin planten kon worden gepoot. Deze bakken maakte zij van meer dan drieduizend oude dakpannen waardoor vogels tussen de spleten van de pannen noten en voedsel kunnen verstoppen zodat zij deze in de winter weer op kunnen halen.
Ook het talud van de dijk waarop zij wonen werd met bakken wat afgevlakt waardoor er ook op het aflopende deel van de dijk een vlak gedeelte ontstond waarop gezeten kan worden.
Truus omschrijft hun tuin als een tuin vol met fantasie. Omgekeerde wijnflessen werden gebruikt als grondkering tussen tuin en tegels en door dynamiek in de tuin toe te laten, planten zelf te laten bepalen waar ze willen groeien en af en toe een teveel aan planten weg te trekken is de tuin ieder jaar weer anders.
Frits omschrijft de tuin als een schatkist van kleur en plezier zonder bodem. Je doet hem open en ieder jaar tovert hij weer een ander sieraad tevoorschijn.
Voor Truus is hun tuin een boek vol verhalen. Alle planten in de tuin hebben een verhaal. Niet voor niets werden daarom jaren geleden alle planten uit de oude tuin meeverhuisd naar deze tuin. Inmiddels heeft zij een mooie verzameling planten en een bijzondere verzameling pelargoniums en hosta’s die alle losse andere planten met elkaar verbinden.
Op de vraag waar zij het meest trots op is antwoordt Truus dat zij de doorkijkjes in de tuin erg goed gelukt vindt. Mede door het hoogte verschil van de dijk en de wat eclectische opbouw van de tuin zijn verrassende hoeken ontstaan.
Een jaar geleden verhuisden Frits en Truus naar een appartement in het dorp om het wat rustiger aan te doen. Het onderhoud van alleen al de tuin kost Truus meer dan zestien uur in de week naast haar andere werkzaamheden.
Inmiddels hebben zij besloten weer terug te verhuizen naar hun boerderij omdat hier hun hart ligt en zij de boerderij voor de zekerheid nog maar niet hadden verkocht. En of ze hier zullen blijven wonen? Niets is zeker, en misschien is hun leven wel net zo dynamisch als hun prachtige tuin.