Le travail d’un seul homme. Het werk van één man. Met die zin opent Henk Verbruggen zijn website die hij maakte naar aanleiding van zijn tuin waar hij twintig jaar geleden mee is begonnen.
Na een heftige burn-out in 1995 kreeg Henk opeens veel vrije tijd en is langzaam begonnen aan het fatsoeneren van de enigszins verwilderde tuin. Opruimen kan heel therapeutisch werken, want ook bij Henk kwam er met het maken van ruimte in de tuin ook ruimte in zijn hoofd. Hij ontdekte een creatieve kant in hemzelf waarvan hij niet wist dat hij die in zich had.
In 1999 gingen hij en zijn vrouw Bernadet op vakantie naar de Dordogne in Frankrijk. De sfeer die hij daar tegenkwam raakte hem. Henk wilde de sfeer van de Dordogne ook graag in hun tuin en na de vakantie is hij begonnen met het herinrichten ervan. Inspiratie haalde hij uit de bouwstijl van de huizen en de talrijke kastelen in die streek.
Zonder enige ervaring met bouwen is hij begonnen. Het plan had in zijn hoofd vorm gekregen tijdens zijn dagelijkse meditatie. Omdat tekenen niet zijn sterkste kant bleek te zijn is hij op basis van afbeeldingen uit Franse tijdschriften gewoon aan het werk gegaan. Als eerste maakte hij een Frans huisje dat in de Dordogne gebouwd was van natuursteen dat daar uit de rotsen wordt gewonnen. Deze stenen importeren was te kostbaar, daarom maakte Henk de stenen na door cement te mengen met kalk en kleurstof.
Grote, donkere naaldbomen en coniferen moesten het veld ruimen om plaats te maken voor een vijverpartij, zitjes, prachtige beplanting, muurtjes, terrassen en bouwwerken. Allemaal naar Frans voorbeeld. Bernadet genoot enorm van de gedrevenheid die Henk stopte in zijn tuin en bouwwerken. Tot haar overlijden in 2011 heeft zij hem enorm gesteund en was de tuin ook een plek waar zij erg van genoot. Juist dat maakt de tuin voor Henk nu nog waardevoller.
Afhankelijk van het jaargetijde besteed hij een paar uur per week in zijn tuin. Pure hobby en hij zal dan ook zelden zonder snoeischaar in zijn tuin te zien zijn. Toch is de tuin erg makkelijk voor wat betreft onderhoud. Doordat eigenlijk alles is begroeid krijgt onkruid niet de kans op te komen. Elk jaargetijde heeft de tuin ook wel iets moois, momenteel beginnen de Japanse esdoorns met de bladverkleuring.
Na twintig jaar bouwen zijn er niet echte grote plannen. Henk is niet een man die ook weer gaat afbreken om te kunnen veranderen. Natuurlijk zal er best cosmetisch nog wel wat worden aangepast, maar genieten is nu zijn hoofddoel. De tuin werkt echt meditatief voor hem en hij komt hier echt tot rust.
Henk is erg tevreden met zijn tuin en zou niet weten wat hij anders had kunnen of zou willen doen. Samen met de steun van Bernadet heeft hij een tuinsfeer gecreëerd waar hij zich heel prettig bij voelt. Een tuin die bij hem past.