Ik vind het grappig om te zien hoe trots wij Nederlanders zijn op dingen die van oorsprong niet Nederlands zijn. Het gaat soms zo ver dat wij met deze ‘vernederlandste’ zaken onze identiteit bepalen.
Natuurlijk weet ik dat de Hollandse leeuw te maken heeft met het wapen van ons koningshuis. Maar van oorsprong heeft de leeuw nooit door onze Hollandse polders gejaagd. Toch willen wij zeker niet dat hij met voetbal in zijn ‘hempie’ komt te staan. Dan ons Delftsblauwe aardewerk. Dit is een kopie waarvan het origineel uit China komt. En tot slot hét nationale symbool van Nederland; de tulp. Helaas, zelfs die komt oorspronkelijk niet uit ons drassige landje.
Gek eigenlijk dat wij Nederlanders tegelijkertijd ontzettend uitgesproken kunnen reageren op iets dat van over de grens ons land in komt omdat niet Nederlands is.
Neem nou bijvoorbeeld de Trachycarpus; één van de weinige palmen die ons vochtige en soms koude klimaat overleeft. Ik zou zeggen; dat verdient waardering en respect. Wat goed dat deze palm het assortiment aan planten in onze tuinen weet aan te vullen en te verlevendigen. Toch vinden veel mensen dat de Trachycarpus niet thuis hoort in een Nederlandse tuin omdat het niet Nederlands is. En op dat punt raak ik het spoor dan even kwijt. Want, waarom wilden mensen in de zeventiende eeuw de exotische tulp graag importeren en is de tulp zelfs omarmd als iets ‘typisch Nederlands’, maar kijken wij nu met een scheef oog naar de Trachycarpus?
Misschien moeten wij er gewoon even aan wennen en vinden wij over een aantal jaar dat er niets Nederlandser is dan het hebben van een palm in je tuin. Tot die tijd plant ik nog volop tulpenbollen, narcissen, hyacinten, sneeuwklokjes en vele andere bollen. En, de enkele keer dat ik in de herfst een Trachycarpus omwikkel met een rietmat als bescherming tegen de winterkou, zie ik toch even het beeld voor mij van hoe een tulp onder deze palm als nationaal symbool voor Nederland zou kunnen staan. Ik denk prachtig, maar daar ben ik dan ook tuinman voor ;-).
Goede groet,
Ivo