Bijna alles staat in je tuin nu prachtig lichtgroen te schitteren, maar dat mooie Taxusblok lijkt inmiddels meer op een rond vierkantje dan op het designvlak zoals je het had bedoeld. Voor de meeste hagen is het nu het moment om te knippen.
Om die reden waren mijn stagiair en ik bij een klant in de tuin begonnen met deze klus. Ik voelde me verantwoordelijk voor zijn stage en was daarom druk bezig met het geven van heel veel informatie over snoeien. Zo vond ik het ook leuk om hem te vertellen dat je het beste kunt knippen na de langste dag van het jaar omdat de groeispurt van het voorjaar er dan uit is. Als grap gooide ik er ook nog even in dat in sommige gevallen snoeien doet groeien, omdat juist door het vaker knippen, een haag dichter vertakt en dus steviger wordt. Kortom, ik zat lekker in mijn rol als ‘leraar’.
Onlangs kregen we een telefoontje van deze klant dat al zijn Taxusblokken aan de linkerkant van de tuin, na het snoeien, dood gingen. Dit was de kant die de stagiaire had geknipt. Samen gingen we erheen om het probleem te inspecteren. Hoewel het pad rondom de Taxus erg mooi was aangeveegd en opgeruimd, had de stagiair ook uit de dicht vertakte struikjes het losgeknipte groen er uit moeten plukken. De afgeknipte Taxustakjes waren dus blijven steken en inmiddels bruin verkleurd. Hij wist dit alleen niet omdat ik juist dit vergeten was te vertellen. Een half uurtje naplukken bood uitkomst en onze klant had weer een mooie groene Taxushaag.
Ik weet zeker dat mijn stagiair, door met mij op pad te gaan, in kennis over snoeien is gegroeid. Ook in zijn geval deed snoeien groeien en is de missie geslaagd. Toch ben ik bang dat de les over het schoonplukken van de haag langer zal blijven hangen dan al mijn geklets over het snoeien.
Een geknipte groet,
Ivo