Na een pruttelend voorjaar is mijn goede voornemen een prachtige zomer met veel zon. Helaas heb ik hier helemaal geen invloed op en waarschijnlijk is dat ook maar het beste.
Ik vind het aanbreken van een nieuw seizoen altijd weer iets bijzonders hebben. Het is een nieuwe fase in het jaar die om andere tuinwerkzaamheden vraagt. Zo staat de zomer voor mij in het kader van het bijhouden van de plannen die ik in het voorjaar heb gemaakt; watergeven, snoeien, maaien en af en toe wat extra voeding geven. Misschien zelfs al plannen maken voor het volgende jaar. Tuinieren is per slot van rekening ook vooruitdenken.
Vooruitdenken deed ik ook toen ik bij een nieuwe klant, aan de Vinkeveense Plassen, een vlonder van composiet terrasplanken zou gaan bouwen en mijn zwembroek meenam om na het werk nog even met vrienden te kunnen zwemmen.
Het was aan het einde van de dag en ik was bijna klaar met de vlonder, toen de laatste plank in het water rolde, wegdreef en na wat borrelen voor mijn ogen onderwater zakte. Daar zat ik dan met een incomplete vlonder. Er zat niets anders op dan mijn zwembroek aan te trekken en de plank op te duiken.
Al snel had ik beet en dus zwom ik opgelucht naar de kant. Maar, op het moment dat ik mij met de plank op de kant hees, stond de heer des huizes achter mij met een wat norse blik. Ik probeerde uit te leggen dat de plank in het water was gevallen, maar was nog niet uitgesproken of hij toverde met een brede grijns op zijn gezicht een duikbril achter zijn rug vandaan.
Samen schroefden wij de laatste plank vast, om vervolgens samen in het water een balletje over te gooien. Alles kan in de zomer!
Een zomerse groet,
Ivo